Dünyanın çekirdeği değil, mantosu gezegenin ilk manyetik alanını oluşturmuş olabilir.

Yeni araştırma, ilk olarak bir jeofizikçi tarafından önerilen erken Dünya hikayesinin alışılmışın dışında bir şekilde yeniden anlatılmasına güven veriyor. Scripps Oşinografi Enstitüsü La Jolla, Kaliforniya’da

İçinde ders çalışma dergide görünen Dünya ve Gezegen Bilim Mektuplarıaraştırmacılar Dave Stegman, Leah Ziegler ve Nicolas Blanc, erken Dünya’nın mantosunun sıvı kısmındaki manyetik alan oluşumunun termodinamiği hakkında yeni tahminler sağlıyor ve bu alanın ne kadar süredir mevcut olduğunu gösteriyor.

bu Ulusal Bilim Vakfı-fonlanan araştırma, gezegenin ilk günlerinin anlatımındaki tutarsızlıkları çözmek için bir “kapı açma fırsatı” sunuyor.

Stegman, “Şu anda Dünya’nın termal olarak nasıl evrimleştiğine dair büyük bir birleştirici teorimiz yok” dedi. “Gezegenin evrimini anlamak için kavramsal bir çerçevemiz yok. Bu geçerli bir hipotez.”

Çalışma, Dünya tarihinin nasıl anlaşıldığını değiştirebilecek bir paradigma değişimindeki en son gelişmelerden biridir.

Dünyanın sıvı dış çekirdeğinin her zaman manyetik alanını oluşturan dinamonun kaynağı olduğu jeofiziğin temel ilkelerinden biri olmuştur. Sıvı, metalik çekirdeğe sahip, hızla dönen ve ısı taşınımını mümkün kılan koşulları deneyimleyen Dünya’da ve diğer gezegenlerde manyetik alanlar oluşur.

2007’de Fransa’daki araştırmacılar, Dünya’nın mantosunun gezegenin başlangıcından bu yana tamamen sağlam kaldığına dair uzun süredir devam eden varsayımdan radikal bir ayrılma önerdiler. Gezegenin 4,5 milyar yıllık tarihinin ilk yarısında, Dünya’nın mantosunun alt üçte birlik kısmının erimiş olacağını ve buna “temel magma okyanusu” adını verdiklerini savundular.

Altı yıl sonra, Stegman ve Ziegler bu fikri genişleterek, alt mantonun çekirdekten ziyade bir zamanlar sıvı olan bu kısmının, o sırada Dünya’nın manyetik alanını oluşturmak için gereken eşikleri nasıl aşmış olabileceğini gösteren ilk çalışmayı yayınladılar. Bu çalışma, çalışmalarında bir sonraki adımdır.