Çalışma, yosunun Kaliforniya’nın kıyı ekosistemlerinin anahtarı olduğunu buluyor
Yemyeşil bir gölgelik, Dünya ormanlarının çoğunun tanımlayıcı bir özelliğidir, ancak gölgelik oluşturan türler, deniz altındaki ormanlarda bulunanlar bile, rahatsızlıklara ve çevresel değişikliklere karşı özellikle savunmasız olabilir.
ABD Ulusal Bilim VakfıVirginia Üniversitesi ve Kaliforniya Üniversitesi, Santa Barbara’da finanse edilen araştırmacılar, en büyük türü olan dev yosun artık bulunmadığında, yosun ormanlarının büyümesinin nasıl değiştiğine bakıyorlar. Çalışma NSF’lerde gerçekleştirildi. Santa Barbara Kıyı Uzun Vadeli Ekolojik Araştırma alan.
Deniz ekolojisti Max Castorani, “Birincil üretkenlik, ekosistemlere güç sağlayan yakıt ve biyoçeşitlilik, besin döngüsü ve karbon tutmanın temelidir, bu nedenle onu neyin kontrol ettiğini anlamak ekolojideki en önemli sorulardan biridir” dedi. UVA.
Dev yosunların ekosistemlerden tekrar tekrar çıkarılmasını içeren 10 yıllık bir deneyden sonra, Castorani ve meslektaşları, daha küçük yer altı alglerinin ortaya çıkan daha parlak koşullardan yararlanmasına rağmen, yer altı bitki örtüsünün dev bir deniz yosunu olan dev yosunun kaybolan üretkenliğini telafi edemediğini keşfettiler. bilim adamlarının “denizin sekoyası” adını verdiği deniz yosunu.
Ekibin işi,yayınlanan Ekoloji Mektuplarıgölgelik oluşturan dev yosunun, ait olduğu kıyı ekosistemlerinin üretkenliğini artırmada temel bir rol oynadığı sonucuna varıyor.
NSF’nin Okyanus Bilimleri Bölümü’nde program direktörü olan Dan Thornhill, “Bu çalışma, iklim değişikliği bağlamında özellikle önemlidir” dedi. “Dev yosunların okyanus sıcaklıkları çok yüksek olduğunda azaldığı ve öldüğü biliniyor. Pasifik Okyanusu ısınmaya devam ederken, bu çalışmanın sonuçları, diğer alglerden kaynaklanan telafi edici büyümenin, dev yosun tarafından sağlanan üretkenlik ve hizmetlerin yerini almayacağını gösteriyor.”
Ekip, yer altı bitki örtüsünün dev yosun kaybını telafi edebileceğini tahmin ederek, okyanus fırtınaları ve sıcak dalgaları gibi doğal rahatsızlıkların yarattığı koşulları taklit edecek bir deney tasarladı. orman tabanına ulaştı ve açıkta kalan alt tabaka tarafından ne kadar büyüme sağlandı.
Dev yosun hızla büyüyüp öldüğü için, araştırmacılar 10 yıl boyunca birçok rahatsızlık ve iyileşme döngüsüne bakabildiler. UC Santa Barbara’da bir biyolog olan çalışmanın ortak yazarı Dan Reed, benzer bir çalışmanın karasal bir ormanda on yıllar veya yüzyıllar sürebileceğini söyledi.