liderliğindeki bir ekip Carnegie bitki biyologları, fotosentetik bir organizmanın bugüne kadarki en büyük fonksiyonel genomik çalışmasını üstlendi. bu ABD Ulusal Bilim Vakfı-desteklenen araştırma, yayınlanan Doğa Genetiğitarımsal verimi artırmak ve iklim değişikliğini hafifletmek için stratejiler hakkında bilgi verebilir.
Fotosentez, bitkilerin, alglerin ve bazı bakterilerin güneş enerjisini karbonhidrat formundaki kimyasal enerjiye dönüştürebildiği biyokimyasal süreçtir.
Gazetenin ortak yazarlarından Carnegie’den Arthur Grossman, “Bu, bildiğimiz şekliyle yaşamın var olabilmesinin temelidir” dedi.
“Çoğunlukla CO olmak üzere iklim değişikliğine neden olan sera gazlarının bir yüzdesini yakalarken, atmosferimizi oksijen açısından zengin hale getiriyor.2insan faaliyeti ile atmosfere yayılan ve gıda tedarikimizin temel dayanağıdır.”
Yine de fotosentezin temel önemine rağmen, onunla ilişkili genlerin çoğu karakterize edilmemiş durumda. Ancak algler, bu hayati sürecin temelini oluşturan genetik bilginin kilidini açmak için erişilebilir bir araç sunar.
Tek hücreli fotosentetik yeşil alglerin mutantlarının bir kataloğu Chlamydomonas reinhardtii Princeton Üniversitesi’nden Martin Jonikas tarafından geliştirilen bitki bilim adamlarının fotosentetik organizmalarda bulunan binlerce genin işlevlerini anlamaya başlamasını sağladı.
Grossman, “Çalışmamızın, hayat ağacı boyunca genlerin fonksiyonel karakterizasyonuna rehberlik edeceğini tahmin ediyoruz.” Dedi. Bu araştırmadan elde edilen bilgiler, ısınan bir dünyada önemli gıda ve biyoyakıt mahsullerinin verimini artırma stratejilerine ve atmosferdeki karbon kirliliğini yakalamaya ve depolamaya yönelik programları ilerletmeye destek olabilir.
NSF’nin Moleküler ve Hücresel Biyobilimler Bölümü’nde program direktörü olan David Rockcliffe, “Bu çalışmanın sonuçları, fotosentetik organizmalardaki genotip-fenotip ilişkilerini anlamada önemli bir gelişmedir ve bu organizmaların biyoteknolojide nasıl kullanıldığını etkileyebilir” dedi.
Makalenin ortak yazarları arasında Carnegie’den Friedrich Fauser, Josep Vilarrasa-Blasi, José Dinneny, Rick Kim ve Robert Jinkerson’ın yanı sıra Stanford Üniversitesi, California Üniversitesi, Riverside, Duke Üniversitesi, California Üniversitesi’nden ortak çalışanlar yer alıyor. San Francisco, UCLA, California Üniversitesi, Berkeley ve Lawrence Berkeley Ulusal Laboratuvarı.