Araştırmacılar, nanoparçacık yük teslimatını doğrulamak için test geliştirdi

İlaçların nanopartikül dağıtımı, özellikle gen terapileri ve aşılar için genişleyen bir alandır. Önceki araştırmalar, nanopartiküllerin – ilaçları, aşıları ve diğer tedavileri taşıyan küçük taşıtların – hücrelerin içindeki bir alan olan sitozole çok düşük bir dağıtım oranına sahip olduğunu ve yüklerinin yalnızca yaklaşık %1 ila %2’sini serbest bıraktığını tahmin ediyordu.

Araştırmacılar Johns Hopkins Tıptarafından desteklenen ABD Ulusal Bilim Vakfı, nanopartiküllerin yüklerini başarıyla teslim edip etmediğini gösteren bir test geliştirdi. Teknoloji, kanser ve göz hastalığı tedavilerinde ve COVID-19’a neden olan virüs de dahil olmak üzere virüs aşılarında kullanılan nanopartiküller üzerine kuruludur. Nanoparçacık yük dağıtımını test etme aracı, yeni nesil ilaçların geliştirilmesinde anahtar olabilir. Araştırmacılar, test sürecini ve aracı Bilim Gelişmeleri.

Üç eski üyenin yer aldığı ekip NSF Lisansüstü Araştırma Burs Programı hibe alanlar, nanopartikül formülasyonlarını analiz etmek ve nanopartikülün yükünü hücre sitozolüne ne kadar başarılı bir şekilde ilettiğini değerlendirmek için bir tarama aracı tasarladı.

Alet, yük sitozole iletildiğinde parlayan bir flüoresan işaret ile modifiye edilmiş laboratuvarda yetiştirilen fare hücrelerinde test edildi. Testin yakaladığı görüntüler, nanopartikülün hareketini izleyen bir bilgisayar programı tarafından analiz edilir. Süreci kullanan laboratuvarlar, nanoparçacık hareketini analiz etme ve yük taşıma hakkında ayrıntılı bilgi sağlama kapasitesine sahip olacaktır.

Ortak yazar Jordan Green, “Küçük kimyasal değişikliklere ince ayar yaparak, bir nanoparçacığı belirli dokulara ve hatta belirli hücrelere yönlendirebiliriz” dedi. “Bu, hem etkinliği hem de güvenliği artırabilecek daha kesin olarak uygulanan tedaviler geliştirmemize olanak tanıyor.”