Araştırmalar, dokunun mikroskobik geometrisinin kanserin yayılmasını nasıl etkilediğini gösteriyor

Oregon Eyalet Üniversitesi araştırması, insanoğlunun en ölümcül fizyolojik süreçlerinden birinin ardındaki çok önemli bir mekanizmayı ortaya çıkardı: kötü huylu hücrelerin vücudun bir kısmından diğerine hareketi.
Yayınlanan Ulusal Bilimler Akademisi Bildiriler Kitabı, ABD Ulusal Bilim Vakfıtarafından finanse edilen çalışma OSU biyofizikçi Bo Sun, tüm kanser ölümlerinin %95’inden sorumlu olan hastalığın dahili yayılması olan kanser metastazında dokuların mikroskobik geometrisinin oynadığı rolü gösteriyor.
Sun, metastazla etkili bir şekilde mücadele eden ilaçlar geliştirmek için süreci neyin yönlendirdiğini anlamak önemlidir, dedi. “Sonuçlarımız, doku lif hizalaması seviyesinin, özellikle kollajen lif hizalamasının, olup bitenlerin çok önemli bir parçası olduğunu gösteriyor.”
Kollajen, vücuttaki diğer doku ve organları destekleyen, koruyan ve yapı sağlayan insan bağ dokusunun birincil bileşeni olarak hizmet eden bir proteindir. Kolajen aynı zamanda doku ve organların yapı iskelesi görevi gören ve önemli biyokimyasal ve biyomekanik işlevleri yerine getiren hücresel olmayan kısmı olan hücre dışı matrisin önemli bir parçasıdır.
Sun, “Klinik çalışmalar, dokunun mikroskobik geometrisinin meme kanserlerinin ilerlemesi ile önemli ölçüde ilişkili olduğunu göstermiştir.” Dedi. “Çalışmamız altta yatan biyofiziksel mekanizmayı ortaya koyuyor. Hassas tıp çağında, bir hastanın dokusunun fiziksel özelliklerini dikkate almanın metastatik hastalığın tahmini ve tedavisi için kritik olabileceğini düşünüyoruz.”
Korelasyon, arazinin dış hatlarına ve yerdeki devrilmiş ağaç ağına dayalı bir rota seçmeye çalışan bir dağ yürüyüşçüsüne benzer, “temaslı rehberlik” olarak bilinen hücresel bir olgudan kaynaklanmaktadır.
Sun, “Liflerin zorunlu olarak paralel olmadığı üç boyutlu hücre dışı matriste gezinirken, hücrelerin her zaman net olmayan ve bazen çelişkili olan birden fazla rehberlik ipucunu entegre etmesi gerekir” dedi. “Kusursuz rehberlik sinyallerine verilen hücre yanıtlarının mekanizmalarını ve sınırlamalarını anlamak, hücre davranışlarını tahmin etmek ve tasarlamak ve bir hastaya kesin bir teşhis, prognoz ve tedavi sağlamak için çok önemlidir.”