Cajun Donanması ile Çalışmak: Afet Müdahalesinde Gönüllülerin Kullanımını Optimize Etmek
Harvey ve Irma kasırgalarından sonra, Ulusal Bilim Vakfı (NSF) bu felaketlerin geniş çaplı etkilerini araştırmak için araştırmaları finanse etti. Bir yıl sonra, ajansın Sosyal, Davranışsal ve Ekonomik Bilimler Müdürlüğü tarafından verilen ödüllerle finanse edilen araştırmacılardan bazıları bugüne kadar üretilmiş sonuçları rapor ediyor. Bu ilk girişte, Louisiana Eyalet Üniversitesi’nde sosyoloji profesörü olan Michelle Meyer ve Louisiana Eyalet Üniversitesi’ndeki Stephenson Afet Yönetimi Enstitüsü müdürü Brant Mitchell, bugüne kadarki bulgularını anlatıyorlar. Harvey Kasırgası sırasında kurtarma çabalarında gönüllülerin rolleri.
Gönüllüler, afet sonrasında önemli bir rol oynarlar — kaynakları dağıtmak, topluluk üyelerine eylem planları hakkında tavsiyelerde bulunmak, tahliyelere yardım etmek ve hatta bazen hayat kurtarmak. Ancak bazen, koordinasyonsuz çabalar zaman ve kaynak israfına yol açabilir ve en kötü senaryolarda, gönüllüleri ve resmi acil durum müdahale ekiplerini daha fazla tehlikeye atabilir.
Halk arasında Cajun Donanması olarak bilinen gönüllü kurtarıcıların Harvey Kasırgası sonrasında oynadığı rollerin ayrıntılarını anlamak istedik. Onları ne motive etti? Birbirleriyle veya resmi afet müdahale ekipleriyle koordinasyon sağladılar mı? Öyleyse nasıl? Resmi müdahale ekiplerinin gönüllülerden en iyi şekilde yararlanabileceği yollar var mı?
Lisans araştırma asistanımız Hailey Teachout, önceden beş ortak gönüllü motivasyonu belirledi: “bir şeyler yapma” ihtiyacı; kültürel kimlik; teknolojinin katılımı; yardımcı olacak kaynaklara sahip olmak; ve cevap vermek için boş zamana sahip olmak. Yardımcı olacak kaynaklar arasında tekneler, aynı zamanda sosyal medya ve teknoloji uzmanlığı, bilgisayar programlama ve gönderme yer alır. Örneğin, kurtarma grupları tarafından kullanılan bazı yaygın iletişim ve lojistik protokoller, telefonlarında konum tabanlı, artırılmış gerçeklik mobil oyunu oynayan bir video oyunu oyuncuları ekibinden doğdu.
Sosyal medya, özellikle Facebook ve Zello (telsiz benzeri bir uygulama), grupların hızla geleneksel kurtarma operasyonlarını taklit eden bir işbölümü oluşturmasına olanak sağladı. Örneğin, gönüllü sevk görevlileri, kurtarma ihtiyaçları için sosyal medyayı incelediler ve bu yerlere kayıkçılar gönderdiler. Sevk görevlileri sosyal medya nedeniyle ülke ve dünya genelinde konumlanmıştır. Birden fazla grup oluşturuldu ve gelecekteki felaketlerde kurtarma çabalarına devam etmek için planlar geliştiriyorlar.
Sosyal medya, gönüllülerin resmi acil durum yönetimi personelini atlamasına da izin verdi. Bu, müdahale süresini büyük ölçüde hızlandırdı ve insanları zamanında kurtarmak için kesinlikle gerekliydi, ancak aynı zamanda kafa karışıklığına da yol açtı. Çoğu yerde gönüllüler ve resmi acil durum yönetimi arasındaki iletişim ihmal edilebilir düzeydeydi. Kurtarmalar için uygun güvenlik protokollerine her zaman uyulmadı, gönüllüler genellikle bilmeden tehlikeli alanlara girdiler ve gönüllüler uygun barınaklarla ilgili bilgiden yoksundu. En iyi koordinasyon, şehir yetkililerinin acil servislerle oturum açmak için gönüllülerin nerede buluşması gerektiğine dair özel talimatlar vermesi ve ardından gönüllülerin gönderilmesine yardımcı olmak için koordinasyon sağlamasıyla gerçekleşti.
Konuştuğumuz acil servis yetkilileri, istekli gönüllülerin önce kendi yerel acil durum müdürleri veya itfaiye şefleriyle iletişime geçip kendi arka bahçelerindeki gönüllülük fırsatlarını sormalarını diledi. Bu, yerel topluluklara yalnızca afetler sırasında değil, yıl boyunca daha iyi kapasite sağlayacak ve acil durum yönetimi ile gönüllüler arasında afetler sırasında yararlı olduğu kanıtlanan güveni oluşturacaktır. Acil durum yönetimi için gelecekteki ihtiyaçlar, bu tür gönüllülerdeki artışı koordine etmek ve sosyal medyayı iki yönlü bir iletişim aracı olarak acil durum operasyon merkezlerine entegre etmek için planlama egzersizlerini içerir.
Medya genellikle Cajun Donanmasını, su bazlı kurtarmalar yapmak için düz tabanlı tekneler kullanan Louisiana’dan bir grup açık hava adamı olarak tasvir ediyor. “Cajun Deniz Kuvvetleri Hareketi”nin cinsiyet, yaş, ırk, etnik köken ve gelire göre farklı olmanın yanı sıra uzmanlık, beceri, tekneler ve kurtarma deneyimi ve motivasyonları açısından çok daha geniş ve çeşitli olduğunu öğrendik. Planlama ve gelişmiş iletişim ile, daha fazla topluluk üyesi yakın ve uzaktaki topluluklarına yardım etme mücadelesini üstlendikçe, gelecekteki felaketlerde bu becerileri koordine etmek ve en iyi şekilde kullanmak için daha fazla şey yapılabilir.