Çalışmada dile getirilen Meksika Körfezi mercan resifleri için iklim riskleri

Meksika Körfezi ve Karayip Denizi’ndeki okyanus sıcaklıkları, yüzyılın ortasına kadar mercan sağlığı için kritik eşikleri aşma hızındadır, ancak emisyonları önemli ölçüde azaltmak için hızlı bir eylem, ısınmayı yavaşlatarak mercanlara ve mercan koruma programlarına 20 yıla kadar daha fazla süre tanıyabilir. yeni araştırmaya göre uyum sağlayın.

İklim bilimcileri ve deniz biyologları, pirinç üniversitesiColorado Boulder Üniversitesi ve Louisiana Eyalet Üniversitesi, 2015-2100 yılları arasındaki iklim ısınmasını simüle etmek için hem çok yüksek emisyonlara sahip “her zamanki gibi iş” senaryosu hem de emisyonların yüksek seviyelere düşürüldüğü bir senaryo altında bilgisayar modelleri kullandılar.

bu ABD Ulusal Bilim VakfıMeksika Körfezi ve Karayipler’deki belirli bölgeler için okyanus ısınması ve okyanus asitlenmesi seviyelerinin her bir senaryo kapsamında desteklenen çalışması ve analizi Journal of Geophysical Research: Biogeosciences. Araştırmacılar, emisyonların azaltılmasının, resiflerin hala sağlıklı olduğu bazı bölgelerde kritik derecede sıcak okyanus sıcaklıklarının başlamasını geciktirebileceğini buldu.

Araştırmanın ortak yazarlarından Rice Üniversitesi deniz biyoloğu Adrienne Correa, “Körfez’de gerçekten kurtarılmaya değer resifler var” dedi. “Amerika Birleşik Devletleri’nde hala sahip olduğumuz en sağlıklı resiflerden bazıları, bu projeksiyonların kapsadığı alanlarda.”

Resiflerdeki canlı mercan örtüsü, 1950’den bu yana dünya çapında yaklaşık %50 azaldı ve Karayipler ve Körfez’deki birkaç resifte %10’dan fazla canlı mercan örtüsü var. Batı Florida’daki Dry Tortugas Ulusal Parkı’ndaki ve Teksas ve Louisiana kıyılarındaki Flower Garden Banks Ulusal Deniz Koruma Alanı’ndaki resifler, %50’den fazla canlı mercan örtüsüyle dikkate değer istisnalardır.

Çalışma, Karayipler’deki ve Florida’nın bazı bölgelerindeki okyanus sıcaklıklarının 2050 gibi erken bir tarihte kritik derecede yüksek sıcaklıklara ulaşabileceğini ve mercanların hayatta kalması için ciddi bir risk oluşturduğunu buldu.

Correa, “2050 yılına kadar bu değişiklikleri görecek olmamız güçlü bir uyandırma çağrısıdır” dedi. “Resifler hakkında pek çok kötü haber alıyoruz, ancak yine de bundan umut ve motivasyon elde edebiliriz. Ne kadar enerji kullandığımızı ve nerede kullandığımızı değiştirmek için hemen harekete geçersek sahip olduğumuz yüksek mercan örtüsü resiflerini korumaya ve sürdürmeye yardımcı olabiliriz.” enerjimizi alıyoruz.”

Correa, çalışmayı Rice’ta iklim bilimci Sylvia Dee ile birlikte yazdı; CU Boulder’da Allison Lawman; ve LSU’dan Kristine DeLong.