Daha önce inanıldığından daha büyük antik krater oluşturan asteroit
Yaklaşık 2 milyar yıl önce, bir çarpma tertibatı Dünya’ya doğru fırladı ve günümüz Güney Afrika’nın Johannesburg yakınlarındaki bir bölgesinde gezegene çarptı.
Çarpma tertibatı – büyük olasılıkla bir asteroit – bugün gezegendeki en büyük krateri oluşturdu. Bilim adamları, önceki araştırmalara dayanarak, Vredefort krateri olarak bilinen çarpma yapısının, saniyede 15 kilometre hızla hareket eden yaklaşık 15 kilometre (yaklaşık 9,3 mil) çapında bir nesne tarafından oluşturulduğunu geniş çapta kabul ettiler.
Ama göre ABD Ulusal Bilim Vakfı-desteklenen araştırmacılar Rochester Üniversitesi, çarpan çok daha büyük olabilirdi ve gezegen genelinde yıkıcı sonuçları olabilirdi. dergisinde yayınlanan araştırma, Jeofizik Araştırma Dergisibüyük etkinin daha doğru bir şekilde anlaşılmasını sağlar ve bilim adamlarının hem geçmişte hem de gelecekte Dünya ve diğer gezegenler üzerindeki etki olaylarını daha iyi simüle etmelerine olanak tanır.
2 milyar yıl boyunca Vredefort krateri aşındı. Bu, bilim adamlarının orijinal çarpma anında kraterin boyutunu ve dolayısıyla krateri oluşturan çarpma tertibatının boyutunu ve hızını doğrudan tahmin etmesini zorlaştırıyor.
15 kilometre büyüklüğünde ve saniyede 15 kilometre hızla hareket eden bir nesne, yaklaşık 172 kilometre çapında bir krater oluşturacaktır. Ancak bu, Vredefort krateri için mevcut tahminlerden çok daha küçük.
Mevcut tahminler, yeni jeolojik kanıtlara ve yapının orijinal çapının çarpma anında 250 ila 280 kilometre (yaklaşık 155 ila 174 mil) arasında olacağını tahmin eden ölçümlere dayanmaktadır.
Bilim adamları, kraterin güncellenen boyutuna uyması için simülasyonlar yaptılar. Elde ettikleri sonuçlar, bir çarpanın 250 kilometre büyüklüğündeki bir krateri açıklamak için çok daha büyük (yaklaşık 20 ila 25 kilometre) ve saniyede 15 ila 20 kilometre hızla hareket etmesi gerektiğini gösterdi.
NSF’nin Yer Bilimleri Bölümü’nde program direktörü olan Justin Lawrence, “Bu ekip, erken Dünya’nın çevresine ilişkin yeni içgörüler elde etmek için modern bir yaklaşım kullandı” diyor. “Bulgular, çarpma faktörlerinin gelecekteki potansiyel etkilerinin ve küresel iklimin sonuçlarının daha iyi tahmin edilmesine yol açabilir.”