Doğal kaynaklara bağımlı alanlarda insan hastalıkları arttığında, çevre zarar görür.
NSF’nin Çevresel Araştırma ve Eğitim (ERE) programlarıyla ilgili hikayeler çevrimiçi olarak mevcuttur.
Afrika’nın Victoria Gölü yakınlarındaki balıkçı topluluklarında yapılan yeni bir araştırma, insan hastalıklarının balıkçılığın düşüşünü şiddetlendirdiğini ortaya çıkardı.
Ulusal Bilim Vakfı (NSF) tarafından desteklenen araştırma, zayıf insan sağlığının çevresel sömürüyü kontrol altında tutmak yerine çevreye zarar verebileceğini öne sürüyor.
Cornell Üniversitesi’nden bilim insanı Kathryn Fiorella, “Araştırmalar, insanların hasta olduklarında geçim kaynaklarına daha az zaman ayıracaklarını gösteriyor, ancak bunu çalışmamızda bir eğilim olarak görmedik” dedi. Kaliforniya, Berkeley. “İnsanlar hasta olduğunda daha yıkıcı balıkçılık yöntemlerine doğru bir geçiş gördük.”
Sonuçlar bu hafta dergide yayınlandı. Ulusal Bilimler Akademisi Bildirileri (PNAS).
Çalışmayı finanse eden NSF’nin Eşleştirilmiş Doğal ve İnsan Sistemlerinin Dinamikleri (CNH) programı, insanlar ve çevre arasındaki karmaşık ilişkilere yönelik araştırmaları desteklemektedir.
İnsan ve çevre sağlığı arasındaki bağlantıları anlamak, tekrarlayan hastalıklarla mücadele eden ve yaşamlarını sürdürmek için doğrudan doğal kaynaklara güvenen milyonlar için çok önemlidir.
CNH direktörü Richard Yuretich, “Sağlıklı insanların çevre için daha iyi olduğu ortaya çıktı” dedi. “Kendinizi iyi hissettiğinizde, tamamlamanız gereken görevleri daha dikkatli planlayabilirsiniz. Ancak hasta olduğunuzda, genellikle işleri hızlı bir şekilde halletmek istersiniz ve sonuç olarak daha fazla savurgan olabilirsiniz. Bu proje karmaşıklığı gösteriyor. çevremizdeki dünyayla olan ilişkilerimiz.”
İngiliz sömürgeciler, ticari balıkçılığı desteklemek için yerli olmayan bir beyaz balık olan Nil levrekini tanıttıkları 1960’larda Victoria Gölü’nü dönüştürdüler. Nil levreği hızla göle hakim oldu.
1980’ler ve 1990’larda, Victoria Gölü çevresinde ticari balıkçılık arttıkça, Nil levreği stokları azalmaya başladı.
Aynı zamanda, HIV salgını Doğu Afrika’da yayılıyordu. Victoria Gölü’nün balıkçı topluluğu hastalandıkça, balıkçılığın çevresel sömürüsü daha da kötüleşti.
Hastalığın balıkçılık uygulamalarını nasıl değiştirdiğini anlamak için Fiorella ve UC Berkeley bilim adamı Justin Brashares, bir yıl boyunca Victoria Gölü kıyılarında yaşayan 303 hanenin üyeleriyle röportaj yaptı. Hanehalkı sağlığı ve balıkçılık alışkanlıkları hakkında veri topladılar ve hastalık ve sağlık zamanlarındaki eğilimleri aradılar.
Aktif balıkçılar arasında, çalışma, hastalığın balık tutma çabasını azalttığına dair sınırlı kanıt buldu. Bunun yerine, hastalıktan muzdarip balıkçılar kullandıkları yöntemleri değiştirdiler.
Hasta olduklarında, yasa dışı, yıkıcı ve kıyı bölgelerinde yoğunlaşan, ancak daha az seyahat ve enerji gerektiren yöntemleri kullanma olasılıkları daha yüksekti. Ayrıca, daha derin sulara fiziksel olarak zorlu seyahat gerektirenler de dahil olmak üzere yasal yöntemleri kullanarak balık tutma olasılıkları daha düşüktü.
Brashares, “İnsanlar kronik olarak hasta olduklarında, geleceğe dair farklı görüşlere sahipler.” Dedi. “Bu farklı bakış açıları, kısa vadeli kazanımlara odaklandıkları için daha riskli davranışlar üstlenecekleri anlamına geliyor.”
Çalışma, kaliteli sağlık hizmetlerinin insan popülasyonlarının ötesinde faydaları olabileceğini ve insanların çevrelerini yönetmelerine ve kaynaklarının sürdürülebilirliğine yardımcı olabileceğini öne sürüyor.
Brashares, “Değişen bir çevre ile bunun insan ekonomileri, sağlık ve sosyal sistemler üzerindeki potansiyel etkileri arasındaki bağlantıları belirlemeye ve aydınlatmaya odaklandık.” Dedi.