“Goldilocks” ötegezegenlerinin bile uslu bir yıldıza ihtiyacı vardır.

Bir ötegezegen temizlik yapmak için mükemmel bir yer gibi görünebilir, ancak oraya gitmeden önce yıldızına daha yakından bakın.

pirinç üniversitesi astrofizikçiler tam da bunu yapıyor, bir yıldızın kendi atmosferinin gezegenlerini daha iyi veya daha kötü nasıl etkilediğini yargılamaya yardımcı olacak bir bilgisayar modeli oluşturuyorlar.

Yaşanabilirlik koşullarını daraltarak, potansiyel olarak yaşanabilir gezegen arayışını iyileştirmeyi umuyorlar. Gökbilimciler artık gökyüzündeki milyarlarca yıldızın çoğunun en az bir gezegene sahip olduğundan şüpheleniyorlar. Bugüne kadar, Dünya’ya bağlı gözlemciler yaklaşık 4.000 tanesini tespit etti.

Rice’tan Alison Farrish ve David Alexander, grubun bir ötegezegen etrafındaki manyetik aktiviteyi nasıl etkileyeceğini görmek için bizimki dışındaki yıldızların “uzay havası” ortamını karakterize etmeye yönelik ilk çalışmasına öncülük ettiler. Gezegenlerin etrafındaki manyetik alanları keşfetmek için NSF tarafından finanse edilen bir projenin ilk adımı.

Farrish, “Mevcut teknolojiyle bir dış gezegenin koruyucu bir manyetik alana sahip olup olmadığını belirlemek imkansız, bu nedenle bu makale asterosferik manyetik alan olarak bilinen şeye odaklanıyor.” Dedi. “Bu, dış gezegenin etkileşime gireceği yıldız manyetik alanının gezegenler arası uzantısıdır.”

dergisinde yayınlanan çalışmada, Astrofizik Dergisi, araştırmacılar, güneş manyetik akı taşımacılığı hakkında bilinenleri – manyetik alanların güneşin etrafında, içinden ve güneşin yüzeyinden yayılan hareketi – farklı seviyelerde manyetik aktiviteye sahip çok çeşitli yıldızlara birleştiren bir manyetik alan modelini genişletiyor. . Model daha sonra bu simüle edilmiş yıldızları çevreleyen gezegenler arası manyetik alanın bir simülasyonunu oluşturmak için kullanılır.

Araştırma, bir NSF ödülü uzay fiziği topluluğu tarafından geliştirilen teknikleri dış gezegenlere yönelik astrofiziksel araştırmalara uygulayarak gelişmiş bilgisayar modelleri üretmeyi hedefliyor.