Kaybolan yılanların ilginç vakası

Ulusal Bilim Vakfı tarafından finanse edilen yeni bir ders çalışma biyoçeşitlilik krizi ve dünya çapında azalan vahşi yaşam popülasyonları hakkında alarm zilleri çalıyor. Sonuçlar dergide yayınlandı Bilim.

Herhangi bir türün kaybı yıkıcıdır. Ancak bir türün azalması veya yok olması, bir ekosistemde bir çığı tetikleyebilir ve bu süreçte birçok türü yok edebilir. Biyoçeşitlilik kayıpları ardışık etkilere neden olduğunda, bilimsel çalışmalardan kaçan veya onları en iyi nasıl koruyabileceklerini anlamak için yeterince araştırılmamış hayvanlar gibi veri eksikliği olan birçok türü ortadan kaldırabilir.

Bütünleştirici bir biyolog olan Elise Zipkin, “Nadir bulunan veya tespit edilmesi zor olan bazı türler o kadar hızlı azalıyor olabilir ki, onları kaybettiğimizi asla anlayamayabiliriz” dedi. Michigan Eyalet Üniversitesive çalışmanın baş yazarı. “Bu çalışma, yılanlardan daha az, biyolojik çeşitliliğin genel kaybı ve sonuçları hakkında daha fazla.”

Söz konusu yılanlar Panama, El Copé yakınlarındaki korunan bir alanda yaşıyor. Çalışma sonuçları, yılan topluluğunun, istilacı bir mantar patojeninin, yılanların birincil besin kaynağı olan bölgedeki kurbağaların çoğunu yok etmesinden sonra yok olmaya başladığını gösteriyor. Uzun vadeli teşekkürler ders çalışma Maryland Üniversitesi bilim adamları tarafından amfibileri ve sürüngenleri izleyen ekip, kurbağaların kaybından önce yılan topluluğu hakkında yedi yıllık ve sonrasında altı yıllık verilere sahipti.

Zipkin, “Artık amfibiler azalmadan önce olduğundan daha az yılan türü olduğunu tahmin ettik,” dedi.

NSF’nin Çevresel Biyoloji Bölümü’nde program direktörü olan Doug Levey, “Kurbağaların devasa ölümü düşündüğümüzden daha büyük bir sorun” dedi. “Kurbağaların ortadan kaybolmasının tropikal besin zincirlerinde art arda gelen etkileri oldu. Bu çalışma, temel, uzun vadeli verilerin önemini ortaya koyuyor. Bu bilim adamları bir yağmur ormanında yılanları saymaya başladıklarında, sonunda ne keşfedecekleri hakkında hiçbir fikirleri yoktu.”