Üç kıta. Dokuz ülke. Anvers’ten Barselona’ya ve Hellerup’a mezarlıklar.
Mezarlıkların sadece ölüler için olduğunu mu sanıyordunuz? Colorado Boulder Üniversitesi’nden bilim insanları Noah Fierer ve Tess Brewer, öyle olmadığını söylüyor. Fierer ve Brewer, mezarlıkların aslında ölümsüzlerin yerleri olduğunu keşfetti – mezar taşları üzerindeki mikroplar şeklinde.
İspanya’nın Barselona kentindeki Cementerio de Montjuic’te bulunan 149 mezar taşının yüzeylerinden örnekler alan araştırmacılar; Kolombiya, Valle de Cauca Eyaletindeki El Queremal Cementario; Black Hawk, Colorado’daki Dory Hill Mezarlığı; ve diğer mezarlıklar, yakın zamanda sonuçlarını dergide yayınladılar. Çevre Mikrobiyolojisi.
Fierer, “Mezar taşları gibi kaya yüzeyleri mikroplar için zorlu ortamlardır” diyor. “Ancak yüksek düzeyde ultraviyole radyasyona ve su ile besin maddelerine ara sıra erişime maruz kalmasına rağmen, mikroplar orada gelişebiliyor.”
Ölümden sonraki yaşam
Fierer ve Brewer, kaya yüzeylerinde hangi mikropların büyüdüğünü ve bunu nasıl yaptıklarını öğrenmek için mezar taşlarından örnekler toplamak üzere diş fırçalarını kullandı.
Kaya tipi, mezar taşı maruz kalma uzunluğu (ölüm tarihine göre), örneklenen yüzün yönü (ana yön) ve yüzey dokusu (cilalı veya cilasız) dahil olmak üzere her mezar taşının çeşitli özellikleri kaydedildi.
Brewer, “Mezar işaretleri, kayaların üzerinde büyüyen mikrobiyal yaşamı incelemek için çok uygundur” diyor. “Mezar taşları dünyanın her yerinde bulunur, yalnızca bir avuç farklı kaya türünden oluşur ve mezarlıklar çeşitli kompozisyon ve yaşlara ait işaretleri barındırır.”
Ulusal Bilim Vakfı’nın (NSF) program direktörü Richard Yuretich, bilim adamlarının mikropların kayaların toprağa parçalanmasında önemli olduğunu bildiklerini, “ancak bu çalışma bir adım daha ileri gidiyor ve mikroorganizmaların kaya türü için farklı ‘tatları’ olduğunu gösteriyor” diyor. ) Araştırmayı finanse eden Yer Bilimleri Bölümü.
Yuretich, “Bu tür keşifler, tarım için toprak verimliliğinin iyileştirilmesi ve binaların ve anıtların taş kaplamalarının korunması gibi çok çeşitli uygulamalarda yardımcı olabilir” diyor. “Bulgular ayrıca ‘Mezar taşınızda ne olmasını istiyorsunuz?’ sorusuna yepyeni bir boyut getiriyor.”
Mezar taşı sakinleri seçici kiracılardır
Fierer ve Brewer, kaya türünün, mezar taşlarında hangi mikrop türlerinin büyüdüğünün iyi bir göstergesi olduğunu buldu.
Örneğin, Maine’deki granit mezar taşlarında gelişen mikroplar, sadece birkaç metre ötedeki kireçtaşı mezar taşlarındaki mikroplardan çok, Belçika’daki granit mezar taşlarında büyüyenlere benziyor.
Brewer, “Mikroplar, iklimden veya bir mezar taşının ne kadar süredir ayakta durduğundan çok, kayaların özelliklerini önemsiyor gibi görünüyor” diyor.
Bilim adamları, granit mezar taşlarının çevrelerini asitleştirebilen ve daha sonra bu asidik koşullarda hayatta kalan mikropları barındırdığını keşfettiler.
Mikrobiyal olarak üretilen asitlere maruz kaldığında, kaya parçaları çözüldükçe granit mezar taşları yavaş yavaş çukurlaşır. Fierer, “Çukurlar muhtemelen mikroplar için mini konutlar olarak hizmet ediyor ve yaşanması zor koşullara karşı bir dereceye kadar koruma sağlıyor” diyor.
Granit üzerinde varlığını sürdüren mikropların, gerektiğinde daha iyi mikro ortamlar aramalarına olanak tanıyan bir özellik olan hareketlilikle bağlantılı genlere sahip olma olasılığı daha yüksektir.
Granit mezar taşlarının yüzeylerinin aksine kireçtaşı mezar taşlarının yüzeyleri daha az asidiktir. Brewer, “Kireçtaşı yüzeylerin, mantarlardan ve fotosentez yapan siyanobakteriler veya alglerden oluşan simbiyotik topluluklar olan likenleri barındırma olasılığı daha yüksektir” diyor.
Aşırı ortamlar olarak mezar taşları
Bilim adamları, sonuçların mezar taşlarının mikropların kaya yüzeylerinde hayatta kalmasını ve kayaların ayrışmasına katkılarını anlamak için harika yerler olduğunu gösterdiğini söylüyor.
Fierer, “Mezar taşı yüzeylerinde oturanlar, mikropların yaşanması zor ortamlarda hayatta kalmak için kullandıkları stratejiler hakkında da bize çok şey öğretebilir” diyor. “İlk bakışta, bir mezar taşı hiçbir şeyin var olamayacağı bir yere benziyor.”
Mezar taşları ölüleri ansa da yaşayanları da barındırdığını söylüyor.