Mars’taki yeraltı suyu beklentileri aşıyor
InSight görevinden Mars’a yapılan sismik verilerin yeni bir analizi bazı sürprizleri ortaya çıkardı. Birincisi: Mars ekvatorunun yakınındaki InSight iniş sahasının altındaki yüzeyin en üstteki 300 metrelik kısmı çok az buz içeriyor veya hiç buz içermiyor.
Jeofizikçi Vashan Wright, “Mars’ın kabuğunun zayıf ve gözenekli olduğunu, tortuların iyi çimentolanmadığını ve gözenek boşluklarını dolduran buz olmadığını veya çok fazla buz olmadığını bulduk” dedi. Scripps Oşinografi Enstitüsü California San Diego Üniversitesi’nde. Wright ve ortak yazarlar yayınladı ABD Ulusal Bilim Vakfıdestekli analiz içinde Jeofizik Araştırma Mektupları.
İkinci sürpriz, Mars’ta suya ne olduğuyla ilgili önde gelen bir fikirle çelişiyor. Kızıl gezegen, tarihinin erken dönemlerinde su okyanuslarını barındırmış olabilir. Bilim adamları, suyun çoğunun yer altı çimentosunu oluşturan minerallerin bir parçası olduğundan şüpheleniyorlardı.
California Üniversitesi’nden çalışmanın ortak yazarı Michael Manga, “Suyu kayalarla temas ettirirseniz, kil gibi yepyeni bir dizi mineral üretirsiniz, su sıvı değildir, mineral yapının bir parçasıdır” dedi. Berkeley.
Su ayrıca çimento görevi görmeyen minerallere de girebilir. Ancak Wright, çimentosuz yeraltı yüzeyinin bir yaşam veya biyolojik aktivite kaydını korumanın bir yolunu ortadan kaldırdığını söyledi. Çimentolar doğası gereği kayaları ve tortuları bir arada tutarak onları yıkıcı erozyondan korur.
Çimentolu çökeltilerin olmaması, InSight’ın ekvatora yakın iniş sahasının 300 metre altında su kıtlığına işaret ediyor. Mars ekvatorundaki donma noktasının altındaki ortalama sıcaklık, orada olsaydı, koşulların suyu donduracak kadar soğuk olacağı anlamına gelir.
Mars depremlerinden gelen sismik dalgalar, Mars’ın yüzeyindeki veya içindeki depremler, içinden geçtikleri malzemelerin doğasına dair ipuçları sağlar. Kalsit, kil, kaolinit ve jips gibi olası bağlayıcı mineraller sismik hızları etkiler. Wright’ın ekibi, InSight verilerinden elde edilen hızları yorumlamak için kaya fiziği bilgisayar modellemesini uyguladı.
NSF’nin Yer Bilimleri Bölümü’nde program direktörü olan Justin Lawrence, “Bu çalışma, diğer dünyaların ortamlarını anlamak için yer bilimi bilgisini kullanmanın bir örneğidir” dedi. “Öğrenilen dersler, Dünya ve evrimi hakkında daha geniş ve daha derin bir anlayışa da yol açabilir.”