NSF Haberler

Tepe yamaçlarında yapılan araştırmalar, orman yangını ve kuraklık tahminine yardımcı olabilir

A ABD Ulusal Bilim Vakfıtarafından finanse edilen çalışma Austin’deki Teksas Üniversitesi bilim adamları, kaya ayrışmasının ve su depolamanın, tepelerin kilometrelerce yükselip alçaldığı dalgalı arazilerde benzer bir model izlediğini keşfettiler.

Bulgular önemlidir, çünkü bu modellerin orman yangını, toprak kayması riski ve kuraklığın etkilerine ilişkin tahminleri iyileştirebileceğini öne sürüyorlar çünkü hava koşulları ve su depolaması, su ve besin maddelerinin manzaralardan nasıl aktığını etkiliyor.

Çalışmanın ortak yazarı Daniella Rempe, “Şu anda bu işi yapmak için çok fazla ivme var” dedi. “Büyük ölçeklerdeki bu veriler, yeni nesil kara-yüzey süreçleri modellerini bilgilendirmek için gerekli olan şeylerdir.”

Araştırma Michelle Pedrazas tarafından yönetildi. Sonuçlar şurada yayınlandı: Jeofizik Araştırma Dergisi: Dünya Yüzeyi.

Rempe, tepelerin içinde olup bitenlerin önemine rağmen, peyzaj davranışını simüle eden çoğu bilgisayar modelinin, geniş alanlara ölçeklenebilen veri eksikliği nedeniyle topraktan daha derine inmediğini söyledi.

Çalışma, bu bilgi boşluğunu doldurmaya yardımcı olur. Bir dizi tepe eğiminin iç kısımlarını metodik olarak örnekleyen ilk kişidir. Araştırma, ağaçları, toprağı, yıpranmış kayaları ve kırıkları içeren yüzeye yakın katman olan “kritik bölge”yi incelemeye odaklandı.

Araştırma sahası Kuzey Kaliforniya’dadır. Bilim adamları, yer altı örneklerini toplamak için bir dizi tepe yamacında ve vadilerinde 35 sondaj deliği açtılar. Ayrıca, tepenin tüm yüksekliğini (34 ila 57 fit (10,5 ila 17,5 metre) arasında değişen bir mesafe) yakalayan her tepe eğiminin zirvesinde bir çekirdek örneği topladılar.

Numuneler, tepelerde daha derin ayrışma ve kırılma ve vadilerde daha ince ayrışma ortaya çıkardı. Ayrıca, uzun olanlardan daha kısa tepe yamaçlarına daha derinlemesine nüfuz eden ayrışmayı da ortaya çıkardılar.

Bulgu, bilgisayar modellerinin bu ölçeklendirme eğilimini benzer engebeli arazide ayrışmanın boyutunu modellemek için kullanabileceğini gösteriyor.

NSF’nin Yer Bilimleri Bölümü’nde program direktörü olan Richard Yuretich, “Yeraltı kaya ayrışma modellerine ilişkin daha karmaşık bilgi, çeşitli çevresel koşullar altında su depolama kapasitesinin ve peyzaj stabilitesinin modellenmesine yardımcı olacaktır” dedi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir