Yaprak fosilleri, Patagonya’da ciddi Kretase sonu bitki yok oluşunu gösteriyor
66 milyon yıl önce kitlesel bir yok oluşa yol açan ve dinozorları sona erdiren asteroit çarpması, aynı zamanda yemek için güvendikleri bitkilerin birçoğunu da öldürdü. tarafından finanse edilen araştırmacılara göre, Patagonya’daki fosil yaprak toplulukları, Güney Amerika’daki bitki örtüsünün büyük kayıplar yaşadığını, ancak hızla toparlandığını gösteriyor. ABD Ulusal Bilim Vakfı. Güney Yarımküre’de türünün ilk örneği olan çalışmanın sonuçları dergide yayınlandı. paleobiyoloji.
Washington Üniversitesi’nden Elena Stiles, “Her kitlesel yok oluş olayı bir sıfırlama düğmesi gibidir ve bu sıfırlamadan sonra ne olacağı, hangi organizmaların hayatta kaldığına ve biyosferi nasıl şekillendirdiğine bağlıdır” dedi. “Bugün gözlemlediğimiz tüm biyolojik çeşitlilik, 66 milyon yıl önceki son büyük sıfırlamayı geride bırakan organizmalarla ilgili.”
Stiles ve meslektaşları Penn Eyaleti Kretase olarak bilinen jeolojik dönemden kaç türün kitlesel yok oluş olayından Paleojen dönemine kadar hayatta kaldığını belirlemek için Patagonya’daki iki bölgede toplanan 3.500’den fazla yaprak fosilini inceledi. Bölgedeki bitki aileleri iyi durumda olsa da, bilim adamları, Patagonya’da %92’ye varan şaşırtıcı bir tür düzeyinde yok olma oranı buldular; bu, bölge için önceki çalışmaların tahmin ettiğinden daha yüksek.
Penn State’den bir yerbilimci olan Peter Wilf, “Güney Yarımküre’nin Kretase-Paleojen yok oluşundan Kuzey Yarımküre’den daha kolay kurtulduğuna dair bir fikir var çünkü kimsenin hayatta kaldığını düşünmediği bitki ve hayvan grupları bulmaya devam ediyoruz” dedi. “Bu çalışmaya Patagonya’nın bir sığınak olacağını umarak girdik ve bunun yerine karmaşık bir yok olma ve geri tepme hikayesi bulduk.”
Kretase-Paleojen sınırının Amerika Birleşik Devletleri’nin batısındaki birçok bölgeden iyi bilindiği Kuzey Amerika’nın aksine, bu döneme ait fosil kayıtları, hızla değişen eski ortamların bir sonucu olarak Güney Yarımküre boyunca parçalanmıştır.
NSF’nin Çevresel Biyoloji Bölümü’nde program direktörü olan Christopher Schneider, “Bu çalışma, Kretase-Paleojen neslinin tükenmesine küresel bir bakış açısının önemini vurgulamaktadır” diyor. “Güney Yarımküre’deki etkiler iyi anlaşılmadı ve bu proje, bu bilgi boşluğunu doldurmada uzun bir yol kat ediyor.”