Yeni araştırma açıklıyor "Atlantifikasyon" Arktik Okyanusu’nun
Uluslararası bir bilim insanları ekibi tarafından gerçekleştirilen yeni araştırma, Arktik Okyanusu’ndaki deniz buzu kaybındaki 2007’den bu yana duraklayan eğilimin nedenlerini açıklıyor. Bulgular, Arktik dipol olarak bilinen atmosferik bir özelliğin tekrarlayan bir şekilde kendini tersine çevirmesi durumunda deniz buzunda daha güçlü düşüşlerin meydana geleceğini gösteriyor. döngü.
Arktik dipolün çevresel tepkileri dergide yayınlanan bir makalede anlatılıyor Bilim. Analiz, Kuzey Atlantik suyunun Arktik Okyanusu iklimini nasıl etkilediğini açıklamaya yardımcı oluyor. Bilim insanları bu olaya Atlantifikasyon adını veriyor.
ABD Ulusal Bilim Vakfı-desteklenen araştırmalar Igor Polyakov tarafından yürütülmektedir. Alaska Fairbanks Üniversitesi. Polyakov, “Bu, Kuzey Kutbu’nda ve ötesinde olup bitenlere ilişkin çok disiplinli bir bakış açısıdır” dedi. “Analizimiz atmosferi, okyanusu, buzu, değişen kıtaları ve iklim değişikliğine tepki olarak değişen biyolojiyi kapsıyordu.”
Doğrudan aletli gözlemler, yeniden analiz ürünleri ve birkaç on yıl öncesine ait uydu bilgileri de dahil olmak üzere çok sayıda veri, Kuzey Kutbu dipolünün yaklaşık 15 yıllık bir döngüde değiştiğini ve sistemin muhtemelen mevcut dönemin sonunda olduğunu gösteriyor.
NSF’nin Kutup Programları Ofisi program direktörü Roberto Delgado, “Kuzey Kutbu’ndaki Atlantifikasyonun kanıtları, atmosferik süreçlerdeki ve okyanus özelliklerindeki yerel ve bölgesel değişikliklerin, değişen Kuzey Kutbu’ndan kaynaklanan Dünya iklim sistemlerini anlama ve tahmin etme konusunda etkileri olduğunu gösteriyor” dedi.
Bilim adamlarının 2007’den bu yana mevcut olduğunu söylediği Kuzey Kutbu dipolünün mevcut “pozitif” durumunda, yüksek basınç Kuzey Kutbu’nun Kanada kesimi üzerinde yoğunlaşıyor ve saat yönünde rüzgarlar üretiyor. Alçak basınç Sibirya Kuzey Kutbu üzerinde merkezlenir ve saat yönünün tersine rüzgarlara sahiptir.
Bu rüzgar düzeni, bölgesel hava sıcaklıkları, atmosfer-buz-okyanus ısı değişimleri, deniz-buz kayması ve ihracatı ve ekolojik sonuçlar üzerinde yıl boyunca etkileri olan üst okyanus akıntılarını yönlendirir.
Yazarlar, “İskandinav denizleri ile Arktik Okyanusu arasındaki su alışverişinin Arktik iklim sisteminin durumu açısından kritik öneme sahip olduğunu” ve deniz buzunun azalmasının “iklim değişikliğinin gerçek bir göstergesi” olduğunu yazıyorlar.
2007’den bu yana rüzgar düzenine okyanus tepkilerini analiz eden araştırmacılar, Atlantik Okyanusu’ndan Grönland’ın doğusundaki Fram Boğazı yoluyla Arktik Okyanusu’na akışın azaldığını, ayrıca Norveç’in kuzeyinde ve Batı Rusya’da bulunan Barents Denizi’ne Atlantik akışının arttığını buldular. .
Yeni araştırma, Fram Boğazı ve Barents Denizi’ndeki bu alternatif değişiklikleri, Arktik dipol döngülerinin neden olduğu bir “anahtarlama mekanizması” olarak adlandırıyor.
Bilim insanları, Kuzey Kutbu’nun altındaki suların akışını düzenleyen şalt mekanizmasının deniz yaşamı üzerinde derin etkileri olduğunu belirtiyor. Bu, Avrasya Havzası’nın doğu kısmına yakın Kuzey Kutbu’nun altındaki türler için batı kısmına göre daha uygun yaşam koşullarının oluşmasına yol açabilir.
Polyakov, “Şu anda olumlu olan Arktik dipol rejiminin zirvesinin ötesindeyiz ve her an yeniden eski haline dönebilir.” dedi. “Bunun, tüm Kuzey Kutbu ve Kuzey Kutup altı iklim sistemlerinde potansiyel olarak daha hızlı deniz buzu kaybı hızı da dahil olmak üzere önemli klimatolojik yansımaları olabilir.”