Jet akışı değişiklikleri, 2060’lara kadar aşırı hava koşullarını artırabilir

Yeni ABD Ulusal Bilim Vakfı tarafından finanse edilen araştırma, Kuzey Atlantik jet akışının konumu ve yoğunluğunun son 1.250 yılda nasıl değiştiğine dair içgörüler sağlıyor. Bulgular, jet akımının konumunun, azalmayan sera gazı emisyonları altında 2060 yılı gibi erken bir tarihte doğal değişkenlik aralığının dışına çıkabileceğini ve Atlantik’in her iki yakasındaki toplumlar için hava durumuyla ilgili potansiyel olarak ciddi sonuçlara yol açabileceğini gösteriyor.
Araştırmacı Matthew Osman liderliğinde Arizona Üniversitesi İklim Sistemleri Merkeziçalışma yayınlananiçinde Ulusal Bilimler Akademisi Bildiriler Kitabı.
Kuzey Amerika ve Avrupa arasında uçan yolcuların aşina olduğu Kuzey Atlantik jet akımı, Kuzey Kutbu’nu çevreleyen hakim batı rüzgarlarının şerididir. Genellikle “kutup jeti” olarak adlandırılan bu yüksek irtifa rüzgarları, Doğu Kuzey Amerika ve Batı Avrupa’daki hava ve iklimi etkiler ve her iki bölgedeki yıllık yağış ve sıcaklıktaki varyansın %10 ila %50’sini oluşturur. Bununla birlikte, jet akımının geçmişte nasıl değiştiği veya gelecekte nasıl değişebileceği hakkında çok az şey biliniyor.
Osman’ın araştırma ekibi, Kuzey Atlantik boyunca sekizinci yüzyıla kadar uzanan rüzgarlılık değişikliklerini yeniden oluşturmak için Grönland buz tabakasını kapsayan yaklaşık 50 bölgeden buzul buz çekirdeği örnekleri topladı. Yeniden yapılandırmalar, doğal değişkenliğin şimdiye kadar insan kaynaklı ısınmanın orta enlem atmosferik dinamikleri üzerindeki etkisini yıllık ve daha uzun zaman ölçeklerinde maskelediğini gösteriyor.
Osman, “Dünyadaki çoğu yer için, doğrudan iklim gözlemleri tipik olarak birkaç on yılı geçmez” dedi. “Yani, jet akımının uzun zaman dilimlerinde nasıl ve neden değiştiğine dair pek bir fikrimiz yok. Bildiğimiz şey, jet akımındaki olağanüstü değişimlerin, su baskınları ve kuraklıklar gibi ciddi toplumsal sonuçları olabileceğidir. Gelecek hakkında düşünmek açısından, artık geçmişi bir tür önsöz olarak kullanmaya başlayabiliriz.”
Çalışma, doğal değişkenliğin Kuzey Atlantik jet akımının konumunu büyük ölçüde kontrol etmesine rağmen, devam eden ısınmanın normdan önemli sapmalara neden olabileceğini ortaya koyuyor. Model tahminleri, 21. yüzyıl ısınma senaryoları altında Kuzey Atlantik jet akımının kuzeye doğru göç edeceğini öngörüyor. Bu tür bir göç, jet akımını birkaç on yıl içinde önemli ölçüde farklı hale getirebilir.