Antonio Rota, kırsal kalkınma sektöründe hayvancılıkla ilgili 30 yıldan fazla çalışma deneyimine sahiptir. O bir katılacak ulusal konferans Hindistan’da canlı bir keçi sektörü geliştirme üzerine, 16-17 Nisan 2018.
Peki Antonio, neden keçiler?
Kırsal kalkınma alanında çalıştığım onca yıl boyunca, hayvancılık sektörünü en yoksullar için geliştirmekten bahsettiğimizde, onları çok ilgilendiren üç üretim sistemi olduğunu gördüm. Biri pastoralist, biri bir ila üç süt ineği olan mandıra çiftçisi ve sonuncusu, fakirlerin en fakiri için kümes hayvanları, domuzlar ve küçükbaş hayvanlar, özellikle keçiler gibi küçük çiftlik hayvanları geliştiriyor. Küçükbaş hayvancılık, çok az girdi gerektiren gelir getirici bir faaliyettir.
Keçi mükemmel bir yatırımdır ve özellikle ev düzeyinde yetiştirmek için uygundur. Keçiler süt, lif, deri üretir ve hepsinden önemlisi et kaynağıdır. Keçi eti besleyici, lezzetli ve değerlidir. Birçok din ve kültürde törenlerde yenir. Keçi sütü özellikle besleyicidir ve bebek beslenmesine inek sütünden daha uygundur; daha sindirilebilir ve daha kalitelidir. Genellikle zayıf bebekleri ve iyileşen yetişkinleri beslemek için kullanılır. Elyaf, ABD pazarlarında yüksek fiyat çeken cashgora yünü yapmak için kullanılır. İçinde Tacikistan, kadınlar lif toplamak için keçilerini taradılar ve bu kaşgora yününü ABD’de bir STK’nın kurduğu bir değer zinciri aracılığıyla satarak her biri 200 ABD Doları kazandılar. Gübreyi unutmayalım. Gübre harika bir gübredir ve kullanımı kolaydır ve doğal olarak pelet olarak üretilir.
Bitmiş bir anlaşma gibi görünüyor, yoksul kırsal topluluklar için geçerli bir çözüm olarak keçi üretimini teşvik etmenin zorlukları nelerdir?
Beni rahatsız eden şey ise keçilerin “yoksulun ineği” olarak görülmesi. Keçilere karşı doğuştan bir damgalanma vardır, prestijli bir hayvan olarak görülmezler. Örneğin Güney Amerika’da sığır sahipleri, keçi sahiplerinden daha yüksek bir sosyal statüye sahiptir. Bazı kültürlerde keçi şeytanla ilişkilendirilir. Gelişme aşamasında bile, keçi otlatma genellikle çölleşmenin ana nedenlerinden biri olarak tasvir edilir.
Suya ve yemlere erişim gerçek bir zorluktur. Brezilya’da, IFAD yarı kurak ve kurak alanlarda altı projeye yatırım yapıyor. Su sağlayarak kırsal kesimdeki insanların yaşamlarını değiştiriyor ve ekonomik olanaklarını artırıyoruz. Suyunuz varsa yeminiz vardır, yeminiz varsa daha iyi beslenir ve daha iyi üretim yaparsınız. Çiftçiler su sağlayarak yetiştirdikleri keçi sayısını azaltabildiler ve ürettikleri süt ve etin kalitesini artırabildiler. “Az elde etmek için çok üret” yaklaşımına güvenmek zorunda değillerdi. Bu aslında çevre üzerindeki baskıyı hafifletti. Düşük verimli 300 hayvan yerine üreticilerin her birinin yaklaşık 25 sağmal keçiye ihtiyacı vardı. Onları otlatmak için serbest bırakmak yerine, ağıllarda tutuldular ve yüksek kaliteli yemlerle beslendiler.
Gerçekte, keçiler son derece uyumludur ve keçi yetiştirmek çok az girdi gerektirir.
gerçekleştirdik çalışmak IFAD’da birkaç yıl önce ve kırsal topluluklarda keçi üretimini teşvik ederek yoksul insanların gelirlerini çok az müdahale ile ikiye katlayabileceğimizi gösterebildik. Ancak canlı bir keçi sektörünü kolaylaştırmak için üreticiler için riskleri en aza indirmeliyiz.
Örneğin Afganistan’da bir proje kadınların keçi yetiştirdiği ancak genç keçilerin yüzde 70-80’inin hemorajik septisemiden öldüğü bir bölgede. Proje, genç keçiler için aşıları uygulamaya koydu ve ölüm oranı yüzde 0,5’e düştü. Bu, üretkenliğin önemli ölçüde arttığı anlamına gelir.
Keçilerin yırtıcılardan korunması gerekir. Nepal’de bizim proje keçileri leoparlardan korumak için daha iyi bir barınak inşa etmek için teknik yardıma ihtiyaç duydu.
Peki, IFAD Hindistan için nasıl bir yaklaşım öneriyor?
Hindistan, Çin’den sonra dünyanın en büyük ikinci keçi nüfusuna sahiptir. Bill ve Melinda Gates Vakfı sayesinde Hindistan’daki üç eyaleti – Uttar Pradesh, Bihar ve Odisha’yı kapsayan bir çalışma yaptık. Bu eyaletlerde çok sayıda fakir insan var, tek bir varlığı olan insanlar: keçiler. Yoksulluğun azaltılmasında gerçekten bir etkimiz olabilir çünkü keçi üretimini iyileştirerek ve onları koyun ve keçi eti için artan pazar talebine bağlayarak gelirlerini ikiye katlayabileceğimizi gösterebiliriz.
Hindistan’da kaliteli et ve süt ürünleri için artan bir talep var. Özel ve organik koyun eti ve keçi eti için Körfez ülkelerine ve Asya’daki bazı ülkelere genişleyen bir ihracat pazarı var. Dini bayramlarda tüketilmek üzere Nepal gibi komşu ülkelere canlı hayvan ihracat pazarı var.
IFAD, Hindistan ve komşu ülkelerdeki üreticileri, girdi tedarikçilerini, hizmet sağlayıcıları, finansal kurumları ve ithalat-ihracat şirketlerini birbirine bağlayan mevcut değer zincirlerinin yükseltilmesinde rol oynayabilir. Yatırım yapmaya hazır çeşitli taraflar var. Üreticilerin ve ilgili tarafların bir araya gelip keçi üreticilerini destekleyen ve kullanılmayan pazara eşit ortaklar olarak erişmelerini sağlayan kalıcı ortaklıklar oluşturmalarına yardımcı olmak istiyoruz. IFAD, kamu, özel, üretici ortaklıklarına aracılık etme konusunda uzmanlaşmıştır. Kırsal toplulukların keçi sektörünü geliştirmesine ve iyileştirmesine yardımcı olarak bir değişiklik yapabiliriz.
Hindistan’da canlı bir keçi sektörü oluşturmaya yönelik konferans
yayın tarihi: 11 Nisan 2018